konserine bi kere bile
gidemeden dağılan
en sevdiğim
pank gruplarını
hiç sevmem.
kendimizi çılgınlar gibi pank sandığımız zamanlarda başladı. konsere gitmek istedik ebeveyn izin vermedi, yaş sınırı bahane edildi. yedi yıl geçti. harikuleyt anılar, arkadaşlar, muhabbetler, tesadüfler, boktan başlayıp boktan biten aşklar, gülüşler, gaza gelişlerimiz, kaldırımda yatışlarımız, evden kaçma planları, kendi paramla aldığım ilk biranın kapağı, hepsi şarkılarda. öyle manyak gibi bi hatıralar bütünü bıraktılar bana. bize. hepimize.
acıtır şarkılar.
sonra meğerse dağılmadılar. canımbenim.
YanıtlaSil